Dywagacje cholera wie o czym (na murku)

[FlyingDuck]

Czytam ten temat po raz pierwszy... Właściwie przetrawiłem dopiero pierwszych parę stron.

Naprawdę bardzo pozytywny jest fakt że są ludzie którzy czasem czują i myślą tak samo. Może nawet ich nie widzisz, może ignorujesz mijając na ulicy... Ale gdzieś tam są. Jest nadzieja że czasem, raz na milion, zatrzymasz się - i trafisz. Siądziesz w nocy na murku, pogadasz. Stwierdzisz że nie jesteś sam, zapomnisz o czasie. A później... pójdziesz dalej... lub nie.

To jest dla mnie sens

[Olivia]

A później... pójdziesz dalej... lub nie.

A później będziesz dalej sam... Lub nie.

[FlyingDuck]

sam, ale nie tak samo sam

[Mona]

sam, ale nie tak samo sam

...zawsze sam, przez krótką, czy też dłuższa chwilę, ale sam...
Ktoś tu na forum ma fajny podpis, a w nim, że każdy jest tylko gościem naszej samotności i ja zgadzam się z tym

[Misia86]

Wypilam piwko i na gadanie mnie wzielo, ale niestety nikogo pod reka niemam.. Mam ochote pomarudzic, postekac, ponarzekac na to wszystko. Moze dlatego, ze wrocilam z wyjazdu nad jezioro.. cisza.. spokoj.. bylam zaledwie pare dni i jakos nieumiem dopasowac sie do tego miejskiego klimatu po powrocie, jutro juz czeka szara rzeczywistosc..ech..
Odbiegajac nieco.. zla jestem na siebie.. okropnie! konkretnie za posiadanie takiej cechy jak (nad)wrazliwosc, niewiem co ostatnimi czasy sie ze mna dzieje. Zycie dalo w kosc nie raz a jak wiadomo co niezabije to wzmocni, chyba nijak sie to ma do mnie moze to juz weltschmerz, moze z biegiem dni sie to zmieni moze to przez to plastry anty a moze ten typ po prostu tak ma...

[FlyingDuck]

Ktoś tu na forum ma fajny podpis, a w nim, że każdy jest tylko gościem naszej samotności i ja zgadzam się z tym

racja... też się zgadzam.

Jednak bez tych gości samotność była by nie do zniesienia. Dzięki nim zostają przynajmniej wspomnienia i przekonanie że gdzieś tam jest jeszcze ktoś. Nawet jeśli jest to złudzenie, nawet jeśli tej osoby już dawno nie ma, jeśli już się zmieniła, lub jeśli tylko na mgnienie oka weszła do naszego świata - i tak jest nadzieja że w przyszłości zrobi to ktoś inny. Z takiego Matrixa ja nie chcę wychodzić

Kiedyś, dawno temu, szukałem osoby która myśli dokładnie jak ja. Właściwie na pewien czas, w różnych stopniach, nawet mi się to udało Prawda jest jednak taka że wszyscy jesteśmy w pewnym sensie podobni i wszyscy się różnimy. Jeśli jesteśmy podobni, tylko w wybranych sytuacjach, w wybranym czasie. Jednak dla takich sytuacji warto szukać.

O wiele łatwiej jest wychować ludzi którzy myślą jak my, niż takich znaleźć. Jeśli jednak się znajdzie, satysfakcja jest o wiele większa

[Joasia]

Ktoś tu na forum ma fajny podpis, a w nim, że każdy jest tylko gościem naszej samotności i ja zgadzam się z tym

A dziękuję
Tak na marginesie chciałabym dodać że mój podpis pochodzi z utworu: Emade i Iza Kowalewska "Jesteś tylko".
Warto posłuchać tekstu.

[Sir Charles]

O wiele łatwiej jest wychować ludzi którzy myślą jak my, niż takich znaleźć. Jeśli jednak się znajdzie, satysfakcja jest o wiele większa

Swietna mysl <browar>

Naprawdę bardzo pozytywny jest fakt że są ludzie którzy czasem czują i myślą tak samo. Może nawet ich nie widzisz, może ignorujesz mijając na ulicy... Ale gdzieś tam są. Jest nadzieja że czasem, raz na milion, zatrzymasz się - i trafisz. Siądziesz w nocy na murku, pogadasz

Na pewno jedna z moich najwiekszych przyjemnosci jest odkrywanie od czasu do czasu w roznych osobach najbardziej nieprzewidywalnych fragmentow mojego sposobu postrzegania swiata. Kiedy sie w pewnym momencie zupelnie niespodziewanie okazuje, ze ktos, kogo akurat bym nigdy o to nie podejrzewal ma w danej dziedzinie do powiedzenia dokladnie to samo, co ja. Wycinek wlasnej duszy odnaleziony w chaosie ludzkich mysli. I czuje sie wtedy sam ze soba jak jakis swojego rodzaju Kopernik. I juz niewazne co jest prawda. Wazne, ze kawalek kogos jest identyczny. Ubostwiam to.

[pani_minister]

Dziś w końcu dotarło do mnie z całą wyrazistością, że nie potrzebuje planu na życie, żeby być szczęśliwa i zadowolona. Nie muszę widzieć celu i wymyślać sobie przyszłości, poszukiwać punktu docelowego - a w przypadku jego osiągnięcia szukać nowego. Wystarczy mi dziś i doraźne zmienianie tego, co mi w tym "dziś" nie odpowiada. Bez koncepcji, co będę robić za lat pięć czy piętnaście, wystarczy mi wizyta u dentysty zaplanowana na przyszły tydzień i wyjazd za granicę zaplanowany na za dwa miesiące. A jak pojawi się w mej codzienności coś dokuczliwego, niepotrzebnego i denerwujacego, to postaram się tego jak najszybciej pozbyć. Moim planem stał się jakiś czas temu brak planu

[runeko]

Ehhh...smutno mi (okres sie zbliza, pewnie dlatego)
I jeszcze katuje sie czytaniem smutnych rzeczy i sluchaniem smutnych piosenek.
Chyba w koncu zaczelam sie bac o wszystko. O te cholerne studia, co bedzie dalej i czy cos kiedys wyniknie z pisania. Palnal mnie bol przemijania jakis czy inny czort...Bo dwadziescia lat zycia to w sumie juz sporo a dalej nic. Trwam w jakims zawieszeniu. Moze dlatego, ze w koncu wytrzezwialam...Do 14tego wrzesnia coraz blizej. I zobacze znow swoich rodzicow, bede mogla przytulic matke i usciskac ojca. Jest cos specjalnego w usmiechu pomiedzy rodzicem a dzieckiem. I nie moge sie tego doczekac. Czas zawsze leci tak szybko, kiedy nie trzeba. Ale to juz niecale trzy tygodnie. Nawet nie wiem co stalo sie z czasem, ktory minal od mojego przyjazdu tutaj. Poltora roku przelecialo nie wiadomo jak i kiedy. Jedyna stala w moim ciele to chyba atrament pod skora. Czy naprawde rodzimy sie tylko po to, zeby umierac czy mozemy tez istnieniem cos zmienic? Zostawic wiecej niz te "slady na piasku i kregi na wodzie"?Patrze na brata, ktory usmiecha sie do mnie ze zdjecia. Czy moze on tez chcial za wiele i jest tak a nie inaczej? A moze pozostac szaroscia bo szarosc daje spokoj? Poswiecic sie ludziom czy sobie? Pieniadzom czy pasji? Klamstwu czy prawdzie? Zostawic wszystko takim, jakie jest czy starac sie cos zmienic? Podporzadkowanie czy rebelia? Byc zdrowym czy bolec i krwawic? Smierc czy zycie? Nie pytam sie wiecej. Wystarczy na dzis.

Niestety..."I'm not right, I'm not fine..."

[Ted Bundy]

Zastanawialiście się kiedyś, czym jest prawdziwa bieda? Oglądając publicystykę, wiadomości, czytając prasowe doniesienia i reportaże widać najbardziej jaskrawe przykłady biedy. Ekstremalnej' życia na granicy minimum biologicznego. Tymczasem w dziesiątkach polskich domów egzystuje sobie innego rodzaju bieda. Ukryta. Od 1-go do 1-go. Stan, powodujący początkowo ograniczanie wszelakich "rozrywek" (w tym kulturalnych). Liczby tytułów prasowych, wypadów do kina, teatru, nowych książek (censored,to naprawdę boli. Gdy jesteś uzależniony od czytania i możesz tylko popatrzeć na nowe pozycje) Potem idą oszczędności w ubraniach. 3/4 kaski wydajesz na czynsz i jedzenie. I tak do pierwszego. I znów tak samo następnego miesiąca. Inteligencka, "uczciwa bieda", jak śpiewał Skubikowski. Wyrastałem w takim właśnie domu. Z wartościami najpierw być, potem mieć. Bo to "mieć", jak mnie nauczano, jest drugorzędne i nie po tym oceniamy drugą osobę. To było jednocześnie tak dawno, ale i niedawno. Kwestia +- 5-6 lat. Ja wszystko pamiętam. I nie zapominam. Taka mała retrospekcja, powrót do przeszłości; "być nie mieć, konsekwentnie ten sam schemat". Taaa... Bo żadnym ekstremum nie są weekendowe wyjazdy w Polskę 2 razy w miesiącu, żadnym ekstremum nie są zakupy ciekawych książek, kilku w mcu; tudzież podobne przypadki. Wówczas coś pęka. Coś się przestawia. Czasami o 180 stopni. Wiele dawnych wartości staje się wartych funta kłaków w konfrontacji z realiami. Szczególnie gdy wyrasta się w dosyć zamożnym środowisku, otoczeniu.
Ale było, minęło. Wspomogłem szarą strefę, wyprułem sobie wiele zdrowia by dostać to, co mi się należało. Gdy dyma cię ktoś, kto wcześniej ci kadził, boli. Życie, po prostu. I bardzo, bardzo zabawny i podszyty żałosną, tandetną hipokryzją jest pogląd, że próg startu, z którego zaczynasz, nie jest istotny. Co za cholerna brednia. Gdy masz na starcie mieszkanie, samochód, załatwioną pracę - zupełnie inaczej żyjesz. Spokojniej. Luźniej. Takie kwestie, jak kino, wypad na parę dni, jakiś wyjazd, zakupy większe, wypicie 3 piw i bacardi w lokalu - nie myślisz o tym. Nie traktujesz tego jako wielkiego luksusu. Nie liczysz się z każdym peelenem. Nie zaprząta to twych myśli. Traktujesz to naturalnie. O pieniądzach nie rozmawiają ci, którzy je mają - taka stara prawda, sprawdzona niegdyś przeze mnie empirycznie.
Nie zapominam i nigdy nie zapomnę, skąd pochodzę. Posiadając to,o czym wiele lat mogłem tylko pomarzyć. Dlatego zminimalizujmy hipokryzję, gdy mówimy o pieniądzach. Bo to zakrawa na śmiesznośc, czyż nie? Samo być jest gówno warte.

[ksiezycowka]

Nie liczysz się z każdym peelenem. Nie zaprząta to twych myśli. Traktujesz to naturalnie.

Dla mnie naturalne jest właśnie liczenie sie z kazdym groszem i kupowanie rzeczy najwazniejszych. I nic sie nei zmienia odkad mam wlasne pieniadze, ktore stanowia polowe wyplaty mojego ojca ktory utrzymuje 3 pokojowe mieszkanie i 3 osob plus psa.
Od ksiazek sa biblioteki. Ciuchy mozna w szmateksie kupic. Na bilet do kina sie wyskrobie. Do teatru tata bezpłatne załatwi. Raz dwa razy do roku mozna wyjechac na jakis weekend czy cos. I nei uwazam ze gdybym mogla inaczej byulby to luksus. To bylaby rozrzutnosc.

[Andrew]

Skoro utrzymuje Psa , to znaczy , ze mają kasy pod dostatkiem , i z takiego załozenia wychodza rzadzacy , ustalajac pensje minimalną

[Sir Charles]

Zastanawialiście się kiedyś, czym jest prawdziwa bieda?

Nie raz. I mam tu na uwadze oba wymienione przez Ciebie rodzaje, to znaczy zarówno jawną jak i ukrytą. Myślę jednak, że operowanie kategoriami sprawiedliwości społecznej nie służy za bardzo polepszeniu sytuacji. Bo z pieniędzmi jest trochę jak ze zdrowiem, czy urodą, tylko że jest to sprawa o niebo bardziej zależna od Ciebie...

Pieniędzy w moim domu na życie w miarę wygodne i bezstresowe nie brakowało nigdy. Ale u mnie także nie kupuje się wielu nowych książek. Bo to ceny książek są chore. Tak jak ceny kina i benzyny. I jeszcze paru innych rzeczy. Nie uważasz Ted?

I ciągnąc analogię zdrowotną - w wieku lat prawie 21 mam spieprzone kolano, nerki w opłakanym stanie, nadciśnienie, podejrzenie nadczynności tarczycy, krótkowzroczność -5... i kogo mam za to winić? Tak wiele jest kwestią szczęścia czy przypadku...

[Dzindzer]

Ukryta. Od 1-go do 1-go

ja tak teraz zyje, musi starczyc do wypłaty, co prawda robie oszczednosci jakies ale życie finansowe istnieje u mnie własnie w takim przedziale, od 20 do 20.

Wyrastałem w takim właśnie domu. Z wartościami najpierw być, potem mieć

wyrastałam w domu w którym niczego mi nie brakowało, wiekszośc dóbr dodatkowych ( słodycze, przyprawy, kawa, herbata, alkohole) miałam z zachodu ( wtedy uznanego za zgniły). Miałam zabawki jakich w Polsce nie było, no chyba ze w Pewexsach. Nic nam nie brakowało i jakos tak sie składa, że byc było wazniejsze niż miec. Wiesz zeby byc nie trzeba od razu prawie nic nie miec

O pieniądzach nie rozmawiają ci, którzy je mają - taka stara prawda, sprawdzona niegdyś przeze mnie empirycznie.

wszyscy rozmawiaja o pieniadzach, ale nie z kazdym. Chociaz jest jeden taki tym nagminnego rozmawiacza. to osoby które chca byc naj we wszystkim, a nie moga wiec upatrzyły sobie narzekanie, oni maja najgorzej, najmniej. Powiedz temu, że ładna bluzeczka, to zaraz usłyszysz jaka tania i jaka stara i ze na lepsza nie stac. Powiedz takiemu cos w stylu ładna pralka, ja tez musze kupic, ale nie teraz, teraz nie mam musze uzbierac. zaraz poczujje sie dotkniety tym podejzeniem o dobrobyt, zaraz posypie sie lawina skarg na ciezkie zycie. Tylko kogo do cholery to obchodzi.

Zastanawialiście się kiedyś, czym jest prawdziwa bieda?

Nie wiem czym obiektywnie jest bieda, znam bied subiektywne.
Kiedys ojciec zbankrutowała, musielismy przenieśc sie w wielkiego domu do małego mieszkania. To była dla mnie skrajna bieda, z która nie mogłam sobie poradzic.
Bieda u mnie jest wtedy kiedy matka gotowała zalewajke z mała iloscia kiełbasy ( ja nigdy tej kiełbasy jakos nie jadałam) i mówiła, że bieda jest wiec zalewajka bo ojcu nie wypłacono. Bieda było to, że musielismy o miesiac przesunac wujazd nad morze z przyczyn finansowych.
Teraz mieszkam z moim facetem, mamy mniej kasy niz moi rodzice. Teraz brak długiego wyjazdu nie jest bieda dla mnie. ani zalewajka dwa dni pod rzad ( dodam, że lubie zalewajke) eraz czesto nie mam 2 dań. Bieda dla mnie jest subiektywna. Ale najgorsze jest ubustwo intelektualne i emocjonalne, tak to dla mnie jest prawdziwa bieda

[jabłoń]

I ciągnąc analogię zdrowotną - w wieku lat prawie 21 mam spieprzone kolano, nerki w opłakanym stanie, nadciśnienie, podejrzenie nadczynności tarczycy, krótkowzroczność -5... i kogo mam za to winić? Tak wiele jest kwestią szczęścia czy przypadku...

To nie przypadek. To karma

JA mam doskonałe zdrowie, urodę oryginalną kasy aż za wystarczająco,

ale za to w wieku 33 lat w dalszym ciągu:

ubustwo intelektualne i emocjonalne, tak to dla mnie jest prawdziwa bieda

Ech, rozważania... do pracy ale już !

[Dzindzer]

Ech, rozważania... do pracy ale już !

ja nie chodze do pracy, to praca do mnie przychodzi

[Imperator]

Wracałem se do domku z pracy i tak mnie naszły przeróżne myśli.
Lato się kończy. Poranki coraz chłodniejsze, dni coraz krótsze... A czy ja użyłem coś tego lata? NIC! NIC censored, nic! Ani nad wodę, ani w góry, czy do lasu - raptem może parę wycieczek rowerowych tak na ok. 80 km. Tak to praca od poniedziałku do niedzieli. Straciłem jedna pracę - znalazłem następną. A łikędową jakoś trzymam już długo.
Teraz będę miał wolne i co? I se też nie odpocznę, bo do rodziny na weselicho jadę. Przynajmniej wódki się napiję. Tyle że wolałbym w bardziej kameralnej atmosferze. Szczerze to ta wódka nie będzie mi za bardzo smakować chyba.

No ale wracając do lata i pracy. Tak zacyndalam miesiąc, drugi, trzeci, piąty, ósmy... i co? No niby coś tam zarabiam ale jakim kosztem? Cóż taki se żywot wybrałem. A propos wyboru? Czy jest wybór? Żeby se spokojnie żyć i mieć trochę wolnego? Czy już na zawsze będziem przywiązani do kupy kasy potrzebnej na życie? Denerwuje mnie to, że aby żyć spokojnie trzeba liczyc te piniondze... Mieszkanie, opłaty, przewozy, żarcie, usługi, naprawy...

[Elspeth]

Denerwuje mnie to, że aby żyć spokojnie trzeba liczyc te piniondze... Mieszkanie, opłaty, przewozy, żarcie, usługi, naprawy...

To jest nas dwoje kochany Dzisiaj wracałam sobie do domu komunikacją miejską i stwierdziłam, że niby niczego konkretnie mi nie brakuję, niektórzy by z pocalowaniem ręki zamienili się ze mną na życia, ale... to nie jest To. To nie jest takie życie jakie chciala bym mieć od dziś do końca. Jest puste, bez sensu. Czuje się taka... zniechęcona, trochę wypalona. Wśród innych staram się być pogodna, żywa, usmiecham się,bo po co inni mają jeszcze mieć na glowie moje sprawy? Każdy ma swoje problemy, nie chcę dokładać im swoich. Jeśli się z kimś spotykamy to po to żeby zapomnieć o tym co zle i się bawić a nie przynudzać.
Może od przynudzania mamu ten murek?

[Imperator]

Może od przynudzania mamu ten murek?

Nie. Na tym murku się dobrze pije wina albo piwa.
Osobiście lubię sobie z kumplami posiedzieć na murku i pociapać browarki. Taka przerwa od życia.

Jeśli się z kimś spotykamy to po to by se na luzie pogadać. Nawet o poważnych sprawach.

Nie mam dziś weny...

[Andrew]

Wam po prostu brakuje osoby która by Was kochała , zas Wy - byscie to czuli . <browar>

[Imperator]

Wam po prostu brakuje osoby która by Was kochała

Endriuł - mnie kocha... Tylko są dwa wyjścia: albo tego nie doceniam, albo mi się wydaje.

[Elspeth]

może być też tak że ktoś czul to aż za mocno, ale samo "czucie" nic nie daje, niestety nasze chęci nie wystarczają czasami. Już mi się po prostu Andrew odechciewa. Chcę mieć jakąś stałą w życiu. A tu d.upa. Pierwszy raz poczulam, że to wlaśnie był TEN, czułam że chcę z Nim urządzać nasz wspólny dom, z nim chciałam stworzyć rodzinę. Nauczył mnie też bardzo wiele. Dzięki niemu dorosłam. I co? I się rozpadlo. Pozbieral swoje zabawki i poszedl do innej piaskownicy. Pomimo, że Elspeth się starala żeby zostal. To też na pewno był jej błąd. Powinna podejść do tego w sposób "chce iść to niech lezie, najwyraźniej tak mialo być".
Jaki sens znowu kogoś od początku poznawać?
Nie można kochać za dwoje...

[Ted Bundy]

pieniądz rzecz nabyta Ale lepiej go mieć, niż nie mieć

[Imperator]

pieniądz rzecz nabyta Ale lepiej go mieć, niż nie mieć

Czyli jak jest możliwość zostania godzinę w pracy to lepiej zostać i być bogatszym o trochę złociszy?

Właśnie się złapałem na tym, że czasem mam takie tendencje - jeszcze zostanę, jeszcze posiedzę, bo jest co robić. Na szczęscie ostatnio powiedziałem DOŚĆ i se poszedłem

[Pan Zet]

A czy ja użyłem coś tego lata

nie tylko ty ponad 280 h w lipcu, w sierpniu podobnie. Odreagowywalem w weekendy. final byl taki ze w czasie rozmowy nad ranem z kilkom osobami usypialem oparty o kolezanke .
Ale dzieki temu nie krzyczlem jak rowiesnicy ze nie mam na szkole. moglem sobie na wiecej pozwolic. Ja wiem ze wiekszosc osob juz pewnie zpaomniala. Ale ta niezaleznos ktora daja zł byla bardzo slodka.
wypalony? dzieki tej pracy w koncu wiem co chce robic w zyciu.

Jedyne czego zlauje ze jak poniedizlek sie konczyl to juz za chwile zaczynal sie piatek. Piec dni wyjete z zycia towarzyskiego.

[paula19]

Jedyne czego zlauje ze jak poniedizlek sie konczyl to juz za chwile zaczynal sie piatek. Piec dni wyjete z zycia towarzyskiego.

Ciesz się że masz to zycie towarzyskie. Ja od października zostaje całkowicie sama. Wszyscy znajomi wyjezdzają. To za granice, to na studia, mój ukochany do wojska. Znowu rok się nie bedziemy widywać.

Dziś byłam w sprawie rozmowy o prace, we czwartek składam papiery na studia zaoczne. Kiedyś zamierzam zostać panią nauczycielką angielskiego i polskiego. Wczesniej dorabiac korepetycjami i cięzko pracowac na moje wykształcenie w sklepie odziezowym.

Strasznie się boje tego co będzie za miesiąć. Tej samotności, opuszczenia. Wypłakanych oczu za osobami które kocham.Nawet nie wiem czy wtedy bedę sie mogła obnosić mianem studentki, już nie mówąc pracującej....

Dodatkowo rodzice nie moga na siebie patrzyć, tak jak ja na mamę która płacze po nocy siedząc samotnie na balkonie. I żałuje zmarnowanych 20 lat na człowieka któremu kiedys by życie oddała.

[KaHa]

Trzymaj sie paula!! znajomi kiedys wroca, twoj chlopak tez!!! Jesli praca i studia,to i nowi znajomi,a jak nowi znajomi,to zycie towazyskie odbudowane!!! Nie lam sie ,mysl pozyrtywnie a wszystko bedzie oki:) Brzmi oklepanie? Moze takl ale to prawda!! buzka!!

[ Dodano: 2006-09-04, 21:50 ]
No i trzymam kciuki za prace i studia!!!

[mrt]

Wy to wszystko na psy spuścicie. Nawet taki zajebisty topik

[Pegaz]

Bo ja to kiedyś zechce sprawdzić jak to jest lecieć...tym razem już bez asekuracji..obym jednak nie zechciał..szkoda by było..choćby na złość tym którzy uważają że tak się stanie..choćby po to żeby widzieć ich kwaśne miny na twój widok,kolejna noc..sam noc sam noc sam noc sam..strach na przemian ze spokojem..później przychodzi pewność strach i noc ..a jutro będzie lepiej prawda?Kolejne piwo..