ksiązki (o miłości)

Ted Bundy · Postautor: **Ted Bundy** » 07 cze 2006, 16:32

a ja ostatnio na Dukaja choruję: Xavras Wyżryn - arcymistrzostwo

Postautor: **pani_minister** » 07 cze 2006, 16:35

tak.. tylko tytuł brzmi jakby ktoś orzechy zgryzał w skorupkach, jak ujął to kiedyś jeden z recenzentów

Skończyłam "Chaotyczne akty bezsensownej przemocy" Womacka. Podobało się

Ted Bundy · Postautor: **Ted Bundy** » 07 cze 2006, 16:52

a za chwilę jego "Czarne Oceany"

Mroczny_Piskacz · Postautor: **Mroczny_Piskacz** » 07 cze 2006, 16:56

TedBundy pisze:a ja ostatnio na Dukaja choruję: Xavras Wyżryn - arcymistrzostwo

Z wszystkich ta najmniej mi się podobała, niestety zadanie go przerosło <diabel>

TedBundy pisze:a za chwilę jego "Czarne Oceany"

Jeśli Xavras Ci był arcymistrzostwem dla Ciebie Tedzie to tego jak tę "nazwiesz" nie da się chyba opisać słowami. <diabel>

ksiezycowka · Postautor: **ksiezycowka** » 07 cze 2006, 17:35

Ja bym tylko przypomianala ze to nei topc do ksiazek wszystkich [taki jest w innym dziale] a ksiazkach o milosci ;P

Mroczny_Piskacz · Postautor: **Mroczny_Piskacz** » 07 cze 2006, 17:48

Chciałem zaznaczyć iż w książkach, które tu opisujemy, mamy do czynienia z miłością <diabel>

Eisenritter · Postautor: **Eisenritter** » 08 cze 2006, 20:35

moon pisze:Ja bym tylko przypomianala ze to nei topc do ksiazek wszystkich [taki jest w innym dziale] a ksiazkach o milosci ;P

Moon-chan, no co ty...

Pratchett - mamy Wielce Oatsa i jego miłość do religii.

Oraz Magpyów jako słodką rodzinkę.

Kres - całe góry uczucia na M, ale nie kończącego się dobrze.

Flint - no cóż.. Rebeka Abrabanel, sefardyjska dziewica.

\\

Wszystko się mieści.

ane · Postautor: **ane** » 09 cze 2006, 19:03

"Weronika postanawia umrzeć" fajna książka i zmusza do przemyśleń

runeko · Postautor: **runeko** » 09 cze 2006, 21:35

ane pisze:"Weronika postanawia umrzeć" fajna książka i zmusza do przemyśleń

Akurat ta ksiazka nie zmusila mnie do specjalnych przemyslen

Jednorazowo przeczytalam, fakt ale te prawdy predzej czy pozniej odkrywa kazdy mniej lub bardziej chory.

tarantula · Postautor: **tarantula** » 12 cze 2006, 17:03

"Wichrowe Wzgorza" jak dla mnie jedna z najpiekniejszych ksiazek o milosci.
"Ania z Zielonego Wzgorza"- wzrusza mnie caly czas i czesto do niej wracam:)

megane · Postautor: **megane** » 12 cze 2006, 23:50

"Tańcz, tańcz, tańcz" Haruki Murakami - dla tych, którzy gustują w azjatyckich konwencjach (czyli - nie wiadomo chwilami o co chodzi i do czego zmierza historia, czy jest prawdziwa czy nie, a zakończenie też nie rozwiewa wszystkich wątpliwości)... Można powiedziec, że książka o miłości z odrobiną kryminału, a to wszystko oparte na ludzkich problemach i stawianych sobie pytaniach - po co? dlaczego?

lollirot · Postautor: **lollirot** » 15 cze 2006, 21:55

ane pisze:"Weronika postanawia umrzeć" fajna książka i zmusza do przemyśleń

bogate masz życie wewnętrze wobec tego, nie ma co <pijak>

runeko · Postautor: **runeko** » 16 cze 2006, 19:47

Ja ostatni przerabiam z oporem "Chmare Wrobli"

jabłoń · Postautor: **jabłoń** » 03 wrz 2006, 18:51

"Nieskończoność w jednej dłoni" autorstwa: Matthieu Ricard i Trinh Xuan Thuan

Dialog francuskiego naukowca, który został buddystą i wietnamskiego buddysty, który został naukowcem.

Świetna - polecam gorąco. Wreszcie zaczynam rozumieć trochę elementarnych pojęć z fizyki kwantowej...

Fragment z opisu na okładce.

Nauka i duchowość - każda na swój sposób objaśnia ludzką egzystencję. Dlaczego więc, będąc czymś różnym od siebie nie mogłyby się jednocześnie uzupełniać ? Najczęściej sądzimy, że sposób naukowego poznawania świata jest zbyt odległy od poznania duchowego, by dialog pomiędzy nimi mógł stać się czymś więcej niż tylko romową dwóch głuchych... Jednak taka właśnie żywa wymiana poglądaó ma miejsce na łamach tej książki. Zakres poruszanych w niej tematów jest bardzo szeroki. Jaka jest natura świata, kosmosu, materii, czasu i świadomości ? W jaki sposób prowadzić szczęśliwe życie we współczesnym społeczeństwie ? Jak pogodzić dokonania nauk przyrodniczych z etyką ?

W trakcie teog pasjonujmacego dialogu, ożywianego szczerą chęcia wzajemnego porozumienia dokonuje się coś nieoczekiwanego: jego uczestnicy znajdują pewne zbieżne idee w swoich świtopoglądach i sami zaczynajązastanwiać się nad przyszłościa rodzaju ludzkieg. ,w której sercie i rozum mogłby ywreśzcie zostać ze sobą trwale pogodzone.

Misiak22 · Postautor: **Misiak22** » 22 lut 2007, 16:00

Książka Rafała Seremet "Arkana seksu - ekstaza i jedność" Bardzo ciekawa pozycja książkowa.

Przekonajcie sie sami

http://seksualnosc.zlotemysli.pl/misiak22.php

Może sie okazać bardzo pomocna dla niektórych par.

Ted Bundy · Postautor: **Ted Bundy** » 26 lut 2007, 15:11

Nevil Shute, "Ostatni Brzeg"

Upiorna książka. Upiorna. Na podstawie której nakręcono nie mniej przejmujący film i jego remake w 2000 r. Wizja końca ludzkości. Definitywnego,ostatecznego. Zacytujmy "biblionetkę"

"Doprawdy trudno mi wskazać choćby pięć tytułów, które do tego stopnia zawładnęły moją wyobraźnią i pamięcią, nie dając o sobie zapomnieć. Bez wątpienia "Ostatni brzeg" na tak zbudowanej liście musi się znaleźć. To jedna z tych książek, które w spokojny, niemal systematyczny sposób opowiadają o najbardziej przerażających wydarzeniach. Prostymi słowami, bez nadmiernie rozbudowanych środków wyrazu, metodycznie opisując następujące po sobie wydarzenia, Shute osiągnął przerażający efekt. Ale przecież o to chodziło.

Akcja powieści toczy się w Australii kilka (kilkanaście?) miesięcy po wojnie nuklearnej, która spustoszyła półkulę północną w roku 1961 lub 1962. Dziwna, absurdalna wojna, która skończyła się niemal równie szybko, jak się zaczęła (zaledwie po 37 dniach nuklearnego szaleństwa), nie pozostawiła na północy żadnego życia. Najgorsze jest jednak to, że układ prądów powietrznych na Ziemi wymusza dotarcie wysoce radioaktywnych pyłów na półkulę południową. Granica śmierci przesuwa się stopniowo, a o dotarciu zabójczych zanieczyszczeń do kolejnych obszarów informuje dojmująca cisza w eterze i brak jakichkolwiek oznak życia, z wyjątkiem jednego. Australia staje się schronieniem dla ocalałych resztek potężnej floty amerykańskiej, w liczbie 2 (słownie: dwóch) okrętów podwodnych. Jeden z nich, dowodzony przez kapitana Dwighta Towersa, do którego załogi dołącza australijski oficer łącznikowy, porucznik komandor Peter Holmes, otrzymuje zadanie wyruszenia na północ, do jednej z byłych amerykańskich baz, w której najwyraźniej ktoś zdołał przeżyć i nadaje sygnał radiowy. (...)
Jest wiele elementów, które nie pozwalają oderwać uwagi od lektury. Na pewno sam absurdalny powód wojny i jej przebieg ("Od niego usłyszał po raz pierwszy o wojnie chińsko-rosyjskiej, która wynikła w następstwie wojny pomiędzy Rosją i siłami NATO, będącej rezultatem wojny izraelsko-arabskiej rozpoczętej przez Albanię"*), po drugie jej skala (odczyty sejsmiczne określały liczbę zrzuconych bomb na 4700), jak i rodzaj użytej broni (wysoce radioaktywna bomba kobaltowa). Ważniejsze są jednak postawy ludzi w obliczu zagłady i, co decyduje o niezwykłej sile powieści, odrzucenie przez nich okrutnej prawdy i przejmująca wola kontynuacji, nawet mimo świadomości nadchodzącej śmierci. Właśnie to zderzenie zagłady i kontynuacji codziennych zadań "wkręca się w umysł" i nie pozwala o książce zapomnieć.(...)

Ta normalność i zupełny brak bohaterszczyzny, zimne i beznamiętne, można by powiedzieć, opisywanie kolejnych osób wywiera piorunujący efekt. Shute'owi jak chyba nikomu innemu udało się obnażyć bezsens wojny i zagłady nuklearnej. To nic, że takie postawy mogą dziwić, to nic, że rząd australijski planuje raczej pomóc obywatelom zakończyć życie niż je ocalić, chociażby nawet niewielkiej części, to nic, że dziwny wydaje się spokój społeczeństwa i panujący do samego końca ład i porządek, to nic, że jest to książka bez wątpienia propagandowa. Ktoś, kto podejdzie do lektury racjonalnie, zabije w niej całą moc. Grunt, że w swoim oddziaływaniu to powieść mistrzowska, a scena, w której rodzice z dobroci serca uśmiercają własne dziecko, jest przerażająca."

Ta książka sprowadza złe sny. Lojalnie ostrzegam,ale i mocno polecam.

szymekss · Postautor: **szymekss** » 26 lut 2007, 18:07

S.M.S-słowa mają siłe Daniel Senderek (fajna opowiesc o znajomosci przez smsy)
Kompania braci (super ksiazka polecam serdecznie, zreszta serial tez jest swietny)

PS. kiedys czytalem ksiazke/nie dluga ok 100stron moze...w kazdym badz razie nie pamietam tytulu i autora i tu moja prosba...moze ktos z Was czytal ja i zna tytul...akcja toczy sie w jakims ?akademiku? historia o dziewczynach które sa zmuszane przez swoja dyrektorke akademika do aktów sexualnych (dosyc sadomasochistycznych o ile dobrze pamietam) ... motyw byl pozniej taki ze jedna z uczennic zapanowala nad dyrektorka i ja zaczela zmuszac do robienia tego do czego zostaly zmuszane inne dziewczyny... pejcze itp.sprawy w tej ksiazce to norma...chetnie bym ja przeczytal jeszcze raz ale niestety nie znam tytulu ani autora.
moze komus cos swita??

Mati · Postautor: **Mati** » 20 maja 2007, 02:45

ja polecam:

Mario Puzo - Omerta (Godfathera nie czytałem niestety

)

Stephan Ambrose - Kompania Braci (o wiele lepsza niż serial)

_Marcin_ · Postautor: **_Marcin_** » 24 maja 2007, 18:32

Wszystkie książki pisarza R.A Salvatore <brawo>

Marissa · Postautor: **Marissa** » 24 maja 2007, 19:51

_Marcin_ pisze:Wszystkie książki pisarza R.A Salvatore

Jeśli urażę to przepraszam.
Tego pana to ja <belt>

Nie wiem co w nim jest takiego że można jego książki lubić.

Książki typu fantasy to polecam autorów : Steven Erikson (chociaż u niego to przez pierwszy tom przebrnąć - a szczególnie przez pierwsze kilkadziesiąt stron to może być ciężko, potem jest już o niebo lepiej), G.R.R. Martin i jego cykl "Pieśń Lodu i Ognia" (chociaż z jego częstotliwością wydawania książek jest kiepsko - jeden tom pisał 5 lat), Jaqueline Carey - taka lekko sadomasohistyczna erotyczna opowieść historyczno-fantastyczna, Guy Gavriel Kay - ten autor po prostu świetnie pisze. Ma w sobie jakąś magię.

Postautor: **pani_minister** » 24 maja 2007, 21:38

Marissa pisze:Książki typu fantasy

...właściwie skończyły się na Ursuli Le Guin i starym Zelaznym

Ale jak już miałabym coś dodać, to byłby to Piotr Witold Lech, Ewa Białołęcka, może coś z Kresa i Brzezińskiej.

A jak autorów w ogóle mamy polecać, do dwóch w ciemno mogę: Borges i Perez-Reverte.

Mijka · Postautor: **Mijka** » 23 lip 2007, 03:02

Runeko za Topora <browar>

ostatnio czytalam te wpsomniane przez moon Male zbrodnie Malzenskie, swietna sprawa

az kupilam kumplowi pozniej na prezent

marzata1986 · Postautor: **marzata1986** » 23 lip 2007, 22:01

Mi się podobają książki Paulo Coelho i zdecydowanie polecam

lollirot · Postautor: **lollirot** » 23 lip 2007, 22:05

marzata1986 pisze:Mi się podobają książki Paulo Coelho i zdecydowanie polecam

nie prowokuj, bo Cię odeślę do dyskusji sprzed dwóch lat <diabel>

Mijka · Postautor: **Mijka** » 23 lip 2007, 22:07

jako czytadla sa calkiem calkiem, tak jedna na jakis czas. Zdecydowaniej lepsze w oryginale

Olivia · Postautor: **Olivia** » 24 lip 2007, 16:41

Mi się podobają książki Paulo Coelho i zdecydowanie polecam

Tak, mi też się podobały. Aż nie przeczytałam "Czarownicy z Portobello". Chyba czas zejść ze sceny, niepokonanym... <pijak>

Nola · Postautor: **Nola** » 24 lip 2007, 18:22

Mia pisze:Mi się podobają książki Paulo Coelho i zdecydowanie polecam

a w życiu - coelho to grafoman, król kiczu i tandety <belt>

Mia pisze:jako czytadla sa calkiem calkiem, tak jedna na jakis czas.

dla mnie nawet jako czytadło w kiblu byłyby beznadziejne

są lepsze książki na jeden raz.

Postautor: **pani_minister** » 24 lip 2007, 18:40

c-f pisze:coelho to grafoman, król kiczu i tandety

Ło matko, w takim razie Dumasowie i Joe Alex to już w ogóle podgatunek człowieka

Jawka · Postautor: **Jawka** » 24 lip 2007, 18:43

c-f pisze:dla mnie nawet jako czytadło w kiblu byłyby beznadziejne

oooo to ja z ciekawości spytam, co Ty takiego poczytujesz w tym kiblu?

Nola · Postautor: **Nola** » 24 lip 2007, 18:47

Jawka pisze:oooo to ja z ciekawości spytam, co Ty takiego poczytujesz w tym kiblu?

to był tylko przykład mający na celu pokazanie, jak beznadziejne są jego książki

pani_minister pisze:Ło matko, w takim razie Dumasowie i Joe Alex to już w ogóle podgatunek człowieka

grafomanem w moim mniemaniu jest na pewno, a co do reszty,to może przesadziłam

ksiązki (o miłości)

Fajna książka

Kto jest online