agnieszka.com.pl

Witam,

Zastanawiam się co zrobić gdy kobieta którą się kocha i było sie z nią przez wiele lat, postanawia zostać przyjaciółmi. Czasami zachowuje się jak pies ogrodnika, ale zależy jej na kontakcie. Dlaczego tak jest i co powinna zrobić druga połowa która ciągle czuje to coś i przy każdym spotkaniu wspomnienia wracają powodując doła że nic nie można zrobić.

Jezeli takie relacje Ci nie odpowiadaja, to je zakoncz. Zalezy jej na kontakcie? Tobie zalezy na tym, zeby sie od tego uwolnic, wiec zrob cos w tym kierunku. Uwolnij sie od niej moze na poczatek ? ;]

Zakończyć znajomosc całkowicie do momentu, gdy.... sam zobaczysz.

wg mnie rowniez najlepszym rozwiazaniem jest zakonczenie takiej toksycznej znajomosci gdyz to jest droga przez meke. sam rozstalem sie z dziewczyna za ktora swiata nie widzialem i zakonczenie znajomosci duzo mi dalo mam wiecej czasu dla siebie. na poczatku jest ciezko ale z kolejnymi dniami jest coraz lepiej. moja wlasnie wczoraj sie do mnie odezwala to ja tylko opieprzylem za to ze nie szanuje moich decyzji a dzisiaj jeszcze wysmarowalem jej maila ze po co do mnie pisze skoro mnie potraktowala jak potraktowala... odpusc sobie

opieprzylem za to ze nie szanuje moich decyzji a dzisiaj jeszcze wysmarowalem jej maila ze po co do mnie pisze skoro mnie potraktowala jak potraktowala

Urocze I radzisz chłopakowi to samo, bo Ty masz już ten problem za sobą?

whitebird oszczędź sobie bólu. Powiedz jej wprost że zmiana rodzaju znajomości na przyjacielski jest dla Ciebie trudna i bolesna. Na Twoim miejscu przestał bym się kontaktować z tą osobą co najmniej przez okres trzech miesięcy. Jeśli jej naprawdę zależy na twojej przyjaźni to zrozumie że potrzebujesz tego czasu aby się psychicznie od niej ,,odkleić". Ja wiem że to będzie Cię bolało ale uwierz że po pewnym czasie nie będziesz już na jej widok czuł się ,,dziwnie".

Złoty pisze:Powiedz jej wprost że zmiana rodzaju znajomości na przyjacielski jest dla Ciebie trudna i bolesna.

Złoty pisze:Jeśli jej naprawdę zależy na twojej przyjaźni

O nie nie, tak to sobie mozna w nielicznych przypadkach, jak sie jest pewnym czyjejś klasy i wieku 30+. W weku 20-23 "zostanmy przyjaciółmi" oznacza dokładnie "sp***j"

FrankFarmer pisze:i wieku 30+. W weku 20-23 "zostanmy przyjaciółmi" oznacza dokładnie "sp***j"

Nie uogólniaj.
Dla wielu przyjaźń oznacza przyjaźń. dla mnie od zawsze to własnie to znaczyło.
Jak chce by się ktoś odczepił to mu to mówię. Nigdy nie proponuje przyjaźni.
nie jestem wyjątkowa, więc sadze, ze znajdzie sie sporo osób z moim podejściem

Autorze jeśli nadal coś czujesz to powiedź jej to, urwij kontakt, nie rób nic wbrew sobie, nie na tym przyjaźń polega

księżycówka pisze:Urocze

Bardzo delikatne określenie na chamstwo i brak klasy

FrankFarmer pisze:W weku 20-23 "zostanmy przyjaciółmi" oznacza dokładnie "sp***j"

Bzdura. Wszystko od ludzi zależy.

whitebird pisze:i co powinna zrobić druga połowa

Jeśli chce przyjaźni i jest na nią gotowa to się przyjaźnić. Jeśli nie stać jej na to powiedzieć wprost i się nie przyjaźnić. Proste.

[ Dodano: 2009-05-13, 12:35 ]

Dzindzer pisze:Bardzo delikatne określenie na chamstwo i brak klasy

po prostu zdębiałam

Tak tez zrobilem, zerwalem kontakt, bo nie potrafiłem się z nią spotykać na tle przyjacielskim ... . Wiecie wiele nas łączyło, dużo dla niej zrobiłem, byłem pewien że sobie z nią życie ułoże, przynajmniej zanim się zaczęło między nami psuć to tak myślałem. Wróciłem dla niej do polski z resztą porzucając tam dobrą pracę, a mieliśmy razem zamieszkać w UK, tylko że jej się nie spodobało, a ja głupi myślalem że jak wrócimy to ona to doceni...dużo było takich rzeczy. Zerwanie kontaktu, przyjęła spokojnie. Powiedziała że mnie nadal kocha, ale nie chce mnie ranić, bo ma jakieś odbicia i nie zawsze potrafi okazac to co czuje, że często jest zimna i obojętna. Fakt w ostatnim okresie bardzo mnie to wkurzało....tylko tak jak mówicie, cięzko teraz przez te złe chwile ją znienawidzić.

FrankFarmer pisze:Zakończyć znajomosc całkowicie do momentu, gdy.... sam zobaczysz.

co zobaczę

Dzieki za wasze słowa, to tylko forum, ale czasami mam takie momenty że szkoda gadać, jak sobie to wszystko przypomnę... ech...

whitebird pisze:.tylko tak jak mówicie, cięzko teraz przez te złe chwile ją znienawidzić.

Ale czemu chcesz nienawidzić
Nie warto.
Z ułożysz sobie sytuacje w głowie i w sercu, będziesz wtedy mógł spokojnie z nią rozmawiać, może kiedyś nawet zostaniecie przyjaciółmi

Dzindzer pisze:Z ułożysz sobie sytuacje w i w sercu, będziesz wtedy mógł spokojnie z nią rozmawiać, może kiedyś nawet zostaniecie przyjaciółmi

Dokładnie. Nikt tu Cię nie zachęca do nienawiści. W życiu niewiele spotkasz osób które będą dla ciebie tak bliskie jak ona, dlatego żal tracić z taką osobą kontakt na zawsze. Dobrze Cię poznała i zawsze miło będzie Ci z nią pogadać, zapytać czasem o zdanie. Tylko że dopiero za jakiś czas...

Powiem Ci coś z własnego doświadczenia, mianowicie byłem z panną w sumie trochę ponad 4 lata, w tym czasie zrywała ze mną 3 razy tak średnio na 2 miesiące. Po pierwszym razie strasznie cierpiałem i też zostałem z nią w relacjach przyjacielskich do czasu aż nie usłyszałem że ma innego w sumie za każdym razem kiedy zrywała kilka dni później miała innego, ale nie ważne. Czasem się z nią spotykałem lub rozmawialiśmy przez gadu-gadu i to jeszcze bardziej mnie pogrążało, zamiast się leczyć ja cały czas rozdrapywałem tę ranę. Gdybym po pierwszym zerwaniu posłuchał rad ludzi tutaj być może przez te kolejne 3 lata znalazł bym sobie normalną dziewczynę.

Teraz jestem po 3 zerwaniu z tą samą dziewczyną. Zerwałem kontakt całkowicie, wyrzuciłem wszystko co mi ją przypomina (numery kontaktowe, zdjęcia, pamiątki, prezenty etc). Jestem już miesiąc po zerwaniu i tylko tęsknie ale już nie za nią tylko za bliskością drugiej osoby.

ech... a ja ciągle tęsknie za nią, za jej poczuciem humoru, za rozmowami z nią, za możliwością bycie dla niej wsparciem, za bliskością...itd... czasami mam takie momenty że wydaje się silny i że dam radę, na chwile zaczynają cieszyć dobrazgi, ale potem przychodzi wieczór gdy człowiek się zastanawia, dlaczego tak się musiało stać. jeszcze gdyby coś odwalił, zdradził ją, okłamał, ale nie.....ja po prostu ją kochałem i kocham. Możecie mówić o mnie "mięczak", ale przez dwa lata robiłem dla niej wszystko, wszystko co dobry, szczerze kochający facet może dać swojej kobiecie.

whitebird pisze:ale przez dwa lata robiłem dla niej wszystko, wszystko co dobry, szczerze kochający facet może dać swojej kobiecie.

I tylko dlatego, że nie jesteście juz razem, miałbyś zrezygnować z gotowości bycia dla niej wsparciem? Masz pistolet przy skroni, czy dobrowolnie godzisz się na bycie człowiekiem maluśkiego charakteru?

tylko czas jest w stanie zmienić tu cokolwiek, no pewnie też zmiana środowiska - np przeprowadzka do innego miasta czy cos ale to pewnie nie wchodzi w grę.

pytanie do wszystkich: ilu z was, i kto z was miał taką sytuację, że związek się zakończył a pozostała dobra przyjaźń?

Diogenes pisze:ilu z was, i kto z was miał taką sytuację, że związek się zakończył a pozostała dobra przyjaźń?

Koleżeństwo prawie zawsze zostaje u mnie (nawet jak związek zakończył się z hukiem i płaczem), a przyjaźń tylko jedna. Bo i tylko jedna prawdziwa miłość była.

Diogenes pisze:np przeprowadzka do innego miasta czy cos ale to pewnie nie wchodzi w grę.

Oczywiście, że nie. Ucieczka nie jest rozwiązaniem.

księżycówka pisze:Diogenes napisał/a:
np przeprowadzka do innego miasta czy cos ale to pewnie nie wchodzi w grę.
Oczywiście, że nie. Ucieczka nie jest rozwiązaniem.

czemu? ja nie miałem w prawdzie takiego problemu, ale wydaje się to logiczne. nowe miejsce, nowe problemy, troski, zajecia, łatwiej jest się oderwać od przeszłości, wejść w coś innego, sądzę że kojącego. bardzo proszę o wyprowadzenie mnie z błędu.

rozni ludzie rozne problemy , ja np. nie uciekam , ja zostaje przyjacielem tej osoby !

Dlatego, bo jeśli się z czymś nie zmierzysz to to będzie dalej tkwiło w Tobie. Nieważne gdzie będziesz, to będzie jeden z lęków. Pewne rozdziały trzeba zamykać - czy zmieniać w zdrowszą relację czy palić mosty. Nie dla kogoś, ale dla własnego komfortu psychicznego.

Diogenes pisze:pytanie do wszystkich: ilu z was, i kto z was miał taką sytuację, że związek się zakończył a pozostała dobra przyjaźń?

Ja. Często tu o tym pisałem.

Nawet jeśli nie zostaje dobra przyjaźń, to wciąż stosunek do ex jest miarą charakteru.

Ja bym chetnie odnowil kontakt z moimi ex na stopie kolezenskiej. Szkoda ze sie urwal. Raz z jej raz z mojego powodu.
Choc jakby sie o tym dowiedziala moja obecna dziewczyna to by mi z domu zakazala wychodzic ;p

ja z Kamą, moją byłą, mam b. dobry kontakt. mimo wszystko co było między nami przez okres naszego związku, teraz dobrze się dogadujemy i miło jest jak się spotykamy...

i raczej z każdą moją byłą (o ile jeszcze takie będą ) będę chciał utrzymywać dobre stosunki, no bo przecież coś nas tam jednak będzie łączyło.

Maverick pisze:Choc jakby sie o tym dowiedziala moja obecna to by mi z domu zakazala wychodzic ;p

Takie zachowanie świadczy tylko o braku poczucia własnej wartości.
Jeżeli wszystko byłoby jawne, uczciwe i szczere, to ja nie widzę w tym żadnego problemu. No chyba, że bym wyczuła, że ta niby eks kombinuje, jak do Niego wrócić, to bym jakoś zainterweniowała, ale też bez przesady.
Kiedyś miałam podobne odczucia, jak Mava, teraz raczej zgadzam się z Matim.

Kochać potrafi każdy, trzeba się jeszcze lubić.

i PRAGNĄĆ !!
Co mi po lubieniu i kochaniu bez tego niby drobiazgu ?

Andrew a co to ma do tematu

Nie wydaje mi się aby przejście na stopę koleżeńską czy też przyjacielską było możliwe. Bardzo często, jeśli nie prawie zawsze istnieją sprzeczne interesy między nimi - osoba porzucona chce ratować "związek", poprawiać się zaś ta "zła" strona związku czuje ulgę po podjęciu trudnej decyzji.

Ja jestem zwolennikiem palenia mostów i patrzenia w przyszłość. Inaczej nie dość, że traci się czas to i żyje się jakimiś sentymentami z przeszłości.

Zapić, zapomnieć i układać sobie życie dalej - to najlepsza recepta

Priap pisze:osoba porzucona chce ratować "związek", poprawiać się zaś ta "zła" strona związku czuje ulgę po podjęciu trudnej decyzji.

Oczywiście, tak jest tuż po rozstaniu. Niekiedy trzeba czasu, by móc się kolegować. Raczej wzbraniam się przed używaniem pojęcia "przyjaźń" w kontekście damsko-męskim, gdyż jest to śliska sprawa.

Priap pisze:Zapić, zapomnieć i układać
sobie życie dalej - to najlepsza recepta

Co Ty musiałeś przeżyć, że aż tak reagujesz?

Racja, gdyby facet mnie zdradzał i oszukiwał, raczej nie chciałabym Go znać. Ale w innych przypadkach, cóż, życie pisze różne scenariusze.

Priap pisze:Nie wydaje mi się aby przejście na stopę koleżeńską czy też przyjacielską było możliwe.

A dlaczego nie?

Priap pisze:Bardzo często, jeśli nie prawie zawsze istnieją sprzeczne interesy między nimi - osoba porzucona chce ratować "związek", poprawiać się zaś ta "zła" strona związku czuje ulgę po podjęciu trudnej decyzji.

Ale nikt nie mówi od wielkiej przyjaźni, na dzień po rozstaniu, do tego też trzeba dojrzeć.

Priap pisze:Zapić, zapomnieć i układać sobie życie dalej - to najlepsza recepta

Co za bzdura. Nie będę zrywać kontaktu ze świetnym człowiekiem tylko dlatego, że nam się nie ułożyło razem.
Jasne, że czasem inaczej się nie da i nawet się nie chce, ale robienie z tego reguły jest silnym nadużyciem.