agnieszka.com.pl

WITAM WSZYSTKICH !

RaNdKoWy język ,ranDkowe oByczaJe...

Chodząc na spotkania z różnymi osobami zauważyłem ,że wszytkie łaczy coś w rodzaju randkowego języka -prosze nie interpretowac zbyt dosadnie...

Uważam ,że znajomość tego języka przychodzi z czasem i wymaga wielu ćwiczeń-dzięki niemu możemy rozpoznać uczucia drugiej osoby nie pytajac o nic wprost...

Co myślicie mam rację ?


POZDRAWIAM

Ale kobiety i mężczyźni to nie są golemy od jednej formy odlewane. I chyba nikogo nie zaskoczy wieść, iż każdy jest inny. Tworzenie ogólnych wyznaczników kojarzy mi się z mało wyjątkowym przykładem Bravo, wg którego pocałować można się dopiero po 3 spotkaniach - czy jakoś tak. A obyczaje? Liczy się oryginalność, a nie schemat. Czasem można spotkać na swej drodze osobę, która złamie wszystkie punkty i podpunkty udanej relacji, spotkania, randki. I chwała niebiosom za to. Bo to, co powielane i utarte, najmniej intrygujące jest. O!

mac79 pisze:Chodząc na spotkania z różnymi osobami zauważyłem ,że wszytkie łaczy coś w rodzaju randkowego języka

To jakies jajca? Wszyscy są podobni w zachowaniach i językach?
Ja bym wiał z takiego towarzystwa, byłoby za nudno.

Czym (niby) sie przejawia taki język?

mac79 po co zakładasz 2 osobne tematy w sumie o tym samym?

Mysiorek pisze:To jakies jajca? Wszyscy są podobni w zachowaniach i językach?
Ja bym wiał z takiego towarzystwa, byłoby za nudno.

Z tym sie zgodze!

Po co w ogóle takie schematy? Poza tym jakoś na randkach za bardzo żadnego "języka" nie zaobserwowałam (chyba,że w sensie dosłownym )!

Randkowy język i obyczaje...tiaa pierdoła jakich mało. Wszystkie tego typu rzeczy i "sposoby jak poderwać dziewczynę/chłopaka" to o kant dupy roztrzaskać. Każdy człowiek jest inny i jeśli chcesz jakąś osobę poderwać to może i Ci się uda, udając różne zachowania lecz później i tak wszystko wyjdzie na jaw (to jaki jesteś na prawdę). Więc lepiej zawsze być sobą bo to jest w człowieku może nie najcenniejsze ale bardzo cenne

A ja tam sie nie znam na czyms takim, bo ostatni raz na randce nie ze swoim chlopakiem bylam jakies 7 lat temu Żałosne, co?

Dlaczego od razu żałosne?
Ja w swoim życiu moge się policzyć randki na palcach jednej ręki i też nie uważam tego za żałosne.

No bo jesteśmy młode i piękne. Powinnyśmy randkować, flirtować i łamać serca, nie?

Żartuje, of korz.

Ale powoli zaczynam tęsknić do randek, spotkań, pierwszych pocałunków i motylków w brzuchu. Eh..!

LauRKa pisze:Ale powoli zaczynam tęsknić do randek, spotkań, pierwszych pocałunków i motylków w brzuchu. Eh..!

to sie spotykaj, ca;luj i trzymaj w brzuchu tyle motyli ile wlezie

W ogóle to na dwóch różnych forum pisze o tym samym, wiec może lepiej sie juz nie będe odzywać. Pewnie mam jakąs babską depresje poponiedziałkową Słońce świeci, ptaszki świergotają, idzie wiosna, budzą się zmysły. To pewnie temu mi sie zachciało czegoś nowego i truje o tym wszędzie gdzie się da. Taki obciach.
No więc szybka zmiana tematu:
Co u was?

Marissa pisze:Ja w swoim życiu moge się policzyć randki na palcach jednej ręki i też nie uważam tego za żałosne.

Ja też,jakoś zawsze się bez typowych randek odbywało. I w sumie się cieszę bo gdybym miała sobie przyswajać jakieś randkowe zasady,"języki" itd to i tak by mi sie odechciało bo lubie być sobą i zachowywać się normalnie bo jak pisał madmax i tak wyjdzie po czasie jaki kto jest na prawde wiec po co udawać.