To nie jest moja pierwsza tego typu wypowiedz na forum. Wcześniej pisałem na jedym, cały swoj zyciorys i dowiedizałem sie o tym DDA. O problemach z dziewczynami też napisałem lecz odpowiedzi były jednoznaczne, że powinienm sie nie przejować i czekać, aż sama sie zjawi. Postanowiłem napisać tutaj w celu posłuchania rad kogoś jeszcze. Ale ja nie wyrabiam już z tym czekaniem, bo zawsze przez te 18 lat byłem sam. Ojca mam ale tylko teoretycznie, mama jest bardzo fajną osobą, ale jej podejście do moich problemów jest jak wcześniej napisałem sie śmieje, albo mówi mi "nie wiem jak ci pomóc" albo jeszcze "Ja też nie miałam fajnego życia.." - i zaczyna mówić co ja złego spotkało, czyli też nie mam u niej wsparcia. No i jak to z tym czekaniem. Po prostu mam wrażenie, że skoro teraz żadna dziewczyna mnie nie chce teraz, to potem kiedy sie już wszystkie dziewczyny wyszaleją będą chciały faceta, wrażliwego, który będzie im dogadzał(cokolwiek to by miało znaczyć) itp. i jeżeli nawet mnie jakaś dziewczyna będzie sie ze mną spotykać to wiedząc, że wcześniej takie dziewczyny mnie nie chciały to dlaczego teraz niby mnie mają chcieć? Skoro wcześniej kręciły ich inni faceci jakieś Łyse napakowane kozaki to czemu niby ja mam ją w jakiś sposób pociagać pod względem fizycznym?? A wg mnie wygląd fizyczny ma znacznei i to duże, bo można kgoś kochać ale jeżeli nie pociaga go fizycznie to jest duże prawdopodobieństwo zdrady(mówie to na podstawie związku moich rodziców). Tak mi sie to widzi.
Też mam pasje. Aktorstwo. Planuje wiązać z tym przyszłość(wyjazd za granicę i tam próba dostania się na jakieś zajęcia aktorskie a potem, kastingi itp.). Kiedy gram jestem innym człowiekiem i dobrze się w tym czuje. Kocham to. Jednak grać postać to oszukiwać się tylko na jakiś czas. Na dłuższą mete tak nie łatwo. Ja nie umiem zmienić swojego charakteru od tak na stałę. Wierzcie mi próbuwałem, na prawdę próbowałem wyjść do ludzi, wychodzic na miasto z kolegami i koleżankami z klasy to zawsze musiał mnie jakis łysy frajer upokorzyć przed nimi. Na dzień dobry w nowej szkole dostałem po pysku za darmo... Upokorzony na sam początek. Wyszedłem kilka razy na czyjeś osiemnastki bo nalegali, żebym poszedł. W prawdzie w swojej klasie jestem też zupełnie innym człowiekiem. Mam duże poczucie humoru i często zdarza mi sie rozbawić klasę jakimiś śmiesznymi tekstami, powiedzonkami czy jakimiś odruchami. Ale nie przeszkadza to dużej częsci żeby mnie pojeżdzać bez przerwy. Pedał, idiota itp. z powodów wyżej wymienionych.
Chodziłęm na zajęcia aktorskie, ale oni też chleją itd itp i mnie w ogóle nie akceptowali. Nie umiałem sie przed nimi otworzyć. Także zrezygnowałem.
Moje stosunki z matką ostatnio się polepszyły prawdę mówiąc i właściwie nie ma nic już przeciwko, żebym poszedł do psychologa. Ide w ten PN. Jednak boje sie, że spodzewa się werdyktu w stylu "każdy nastolatek ma takie problemy i nie przejmuj sie". Tak jak ostatnim razem. Byłem u psychologa jakiś czas temu i potwierdziłą mój syndrom. To matka wpadła w szał i była zła na mnie, że jest(oczywiście było sporo innych przyczyn) winna mojej "chorobie". Mówi ze to sie nie powtórzy, ale obawy mam.
Zmiana środowiska?? Hmm powiem szczerze, że chodziłęm na zajęcia angielskiego przez rok, gdzie były osoby po 30 nawet... Bardzo fajni mili ludzie lae ostatnio jak gadalem z jedna dziewczyną to jej powiedziałem, że nie pije nie pale itp. To na mnie spojrzałą jakby ducha zobaczyła. Tak ją zaskoczyłem. Dodała, że myślała że jestem nałogowym palaczem alkoholikem i nie mam nic przeciwko wzięcia czegoś mocniejszego...
Pozdrawiam
Prawde mówiąc jestem na skraju, bo od małego była trudna sytuacja rodzinna a ostatni czasy coś poważnego się stało znowu i już nie wyrabiam. Nie mam i nie miałem nikogo bliskiego przez całe życie. Jedyne co to babcia.Gdyby nie ona nasza rodzina by skończyła pod mostem. To wszystko mnie przerasta i nawet mam myśli samobójcze. Planuje wyjście na terapie grupową, ale rodzice uważają, że ubzdurałem sobie coś czego nie mam. I oni robią sobie z tego głupie żarty. Np. mama mi odpowiedziała „Oj ciotka też była nieśmiała jak była mała, to dostałą wpierdal i dostałą okresu. Pff hahahahah” – i się śmieja jak głupia. A mnie to wcale nie śmieszy. A o swoich problemach z dziewczynami nie mam zamiaru mówić rodzicą bo sobie z tego koleje żarty będą robić. Matka cały czas gada jak gdziekolwie wychodze „żebyś komuś dziecka nie zrobił” i sie smiac zaczyna. Mam ochote ją dosłownie zabić. Nie okazuje tego, ale po prostu nie wyrabiam już. Pomócie!
nic nie robi większego wrażenia na kobiecie niż upuszczenie jej krwi z nosa. mówię serio 
a jesli ktoś nazwie cię pedałem będziesz mógł zrobic mu z du.py jesień średniowiecza 
To już nie ma innych wzorców?
NO DOBRA przesadzilem - przepraszam , człowiek potrzebuje pomocy a ja tu fandzole 
ale z drugiej strony , moze by mu sie tak jakiś kopp przydał by sie spamietał sam ! a nie to tam , to tu pomocy szuka .By natomiast oczerniac jego matke ?! trzeba by ją osobiscie poznac , bo wybiegi w tą stronę są nie na miejscu , a moze Ona ma racje !
![:]](./images/smilies/krzywy.gif ":]")
