Czy dla miłości warto ryzykować zniszczenie przyjażni ?

Akknumi · Postautor: **Akknumi** » 20 mar 2006, 14:56

Koko pisze:
Niechby i Ona rzuciła tamtego biedaka, co na obczyźnie siedzi. Tylko... to będzie również (nie)dobry sygnał dla Ciebie. Jaki konkretnie? Jak myślisz

Takie myslenie do niczego nie prowadzi.
Mozna powiedziec idac dalej tym torem, ze kazdy kto kogos rzucil dla "lepszego modelu" nie bedzie godny zaufania

Bash · Postautor: **Bash** » 20 mar 2006, 15:00

Akknumi pisze:Takie myslenie do niczego nie prowadzi.
Mozna powiedziec idac dalej tym torem, ze kazdy kto kogos rzucil dla "lepszego modelu" nie bedzie godny zaufania

Interpretacja różnorodna...
Ludzie odchodzą, zschodzą się... A to wszystko z powodu miłości. Ale blizej mi do poglądów koko. Skoro nie jest stała w uczuciach teraz, póżniej też nie bedzie.
Ale to juz wyższa filozofia na długie wieczory przed monitorem

Akknumi · Postautor: **Akknumi** » 20 mar 2006, 15:06

no to jazda z wyzsza filozofia - zaufanie do pobecnego partnera powinno byc odwrotnie proporcjonalne do liczby jego/jej poprzednich partnerow. Tyle ze nie mozemy jednoczesnie wykluczyc ze wraz z rosnaca liczba partnerow rosnie prawdopodobienstwo trafienia na wlasciwego...
Tak sie konczy naduzywanie myslenia analitycznego...

Bash · Postautor: **Bash** » 20 mar 2006, 15:12

Akknumi pisze:zaufanie do pobecnego partnera powinno byc odwrotnie proporcjonalne do liczby jego/jej poprzednich partnerow.

czy aby na pewno...
Nieważne ile miała partenrów cześniej, wazne czy mnie TERAZ kocha całym sercem.

Akknumi pisze: Tyle ze nie mozemy jednoczesnie wykluczyc ze wraz z rosnaca liczba partnerow rosnie prawdopodobienstwo trafienia na wlasciwego...

To w tym momencie nia masz zaufania do samego siebie. Paradoks

Akknumi · Postautor: **Akknumi** » 20 mar 2006, 15:26

Bash pisze:To w tym momencie nia masz zaufania do samego siebie. Paradoks

Niestety
Moze w tym tkwi caly problem?
Ale odchodzimy od tematu. Po prostu trzeba do kazdej sprawy podchodzic indywidualnie i nie mozna generalizowac. Fakt zastanowilbym sie nad partnerka, ktora by miala w przeszlosci dziesiatki facetow (nie wliczam oczywiscie tych z czasow nastoletniego braku sprawnie funkcjonujacego mozgu), ale bez przesady - kazdy ma prawo do pomylek w wyborze partnera i liczba mozliwych pomylek nie jest odgornie ustalona.

guli · Postautor: **guli** » 20 mar 2006, 15:42

Będę niepopularny

Myślę, że każdy ma prawo do budowania swojego szczęścia i wolno mu być egoistą. To, że dziewczyna ma chłopaka nie świadczy, że jest mu przypisana na całe życie. Większość ludzi miała w życiu kilka związków bo to jest jedyna metoda na znalezienie odpowiedniej połówki dla siebie. Rozumiem oburzone głosy męskiej części forumowiczów - zawsze to jakieś zagrożenie

Jednak do autora wątku: pozwól wybrać dziewczynie, może okażesz się atrakcyjniejszą partią, może to z Tobą zechce wymieszać geny. Jeśli nie trudno. Przyjdzie zagryźć zęby i zakochać się w kimś innym.

Bash · Postautor: **Bash** » 20 mar 2006, 16:09

Akknumi pisze: (nie wliczam oczywiscie tych z czasow nastoletniego braku sprawnie funkcjonujacego mozgu)

Akknumi pisze: kazdy ma prawo do pomylek w wyborze partnera i liczba mozliwych pomylek nie jest odgornie ustalona.

Dokładnie, ale jakoś nie pałam chęcia "bycia" z kobietą która ma dajmy na to 23 lata, i do tego czasu zaliczyła 30 partnerów. Jaka różnorodność jakos nie dla mnie.

guli pisze:o, że dziewczyna ma chłopaka nie świadczy, że jest mu przypisana na całe życie. Większość ludzi miała w życiu kilka związków bo to jest jedyna metoda na znalezienie odpowiedniej połówki dla siebie. Rozumiem oburzone głosy męskiej części forumowiczów - zawsze to jakieś zagrożenie

To jest normalne rozumowanie, ale kiedy jest się rzucanym lud odrzucanem tego nie da się racjonalnie zrozumieć. Do tego trzeba dorosnąć.

guli pisze:Przyjdzie zagryźć zęby i zakochać się w kimś innym.

hehe. tak łatwo powiedzieć, ale to też niestety prawda

Koko · Postautor: **Koko** » 20 mar 2006, 17:56

Akknumi,
Rzecz nie w stałości uczuć.
Ale! to Ona musi wybrać, niedobrze jeśli za Jego namową.
...
Sama musi do pewnych rzeczy dojść, wygodnie jest ciągnać dwie sroki za ogon?

A jak jedna z nich mówi nie, to ma być jedyny motywator?

Rozumiesz?

osek · Postautor: **osek** » 21 mar 2006, 02:21

Olej ich... zyj jak chcesz... jesli chcesz to probuj ja wyrwac... ale jesli ci sie nie uda to ty bedziesz cierpiec a nie forumowicze... jesli facet ci obije twarz tak samo ty bedziesz cierpiec.... jesli bedziesz ja pieprzyl to ty bedziesz szczesliwy a nie forumowicze... sam podejmij decyzje i nie pytaj sie nikogo a wtedy na pewno bedzie sluszna.... A ja nie jestem ani za wpieprzaniu sie w zwiazek ani przeciw (to wolny rynek i pieprzona demokracja) ogranicza nas jedynie nasza psychika... jesli zle bedziesz sie czul z tym to tego nie rob <diabel>

.

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 08:18

osek pisze: jesli bedziesz ja pieprzyl to ty bedziesz szczesliwy a nie forumowicze... sam podejmij decyzje i nie pytaj sie nikogo a wtedy na pewno bedzie sluszna....

Lustrzane odbicie...
Masz laskę, kochasz ją. I jakiś Ziom chce Ci ją odebrać. Dodatkowo Ty jest za granicą i nie możesz nic zrobic. Ciekawa sytuacja. Teraz tez powiesz "zycie jest brutalne" ?

osek pisze:ogranicza nas jedynie nasza psychika... jesli zle bedziesz sie czul z tym to tego nie rob

Raczej sumienie, ale czy jeszcze w naszym społeczeństwie taka instytucja nie zanikła

Mysiorek · Postautor: **Mysiorek** » 21 mar 2006, 11:16

guli pisze:Myślę, że każdy ma prawo do budowania swojego szczęścia i wolno mu być egoistą.

No taaa... ale kiedyś jakieś granice egoizmu budują się. I te grubsze: np. rodzina, dzieci, i te cieńsze: np. wspólna własność, znajomi, inne powiązania. Chyba nikt nie jest robocopem?
Czy w miłości jest miejsce na egoizm?

guli pisze:zawsze to jakieś zagrożenie

Jeśli egoistycznie jest partnerowi dobrze z tobą, to o to chodzi w związku. Zagrożenia realnego nie ma.

*qbass* · Postautor: ***qbass*** » 21 mar 2006, 19:07

Mysiorek pisze:Czy w miłości jest miejsce na egoizm?

Moim zdaniem nie...i raczej nie powinno tak być... <pijak>

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 19:14

Mysiorek pisze:Czy w miłości jest miejsce na egoizm?

Egoizm nie. Ale własne zdanie - jak najbardziej.
Nie ma jak to całkowicie podpożądkować się drugiej osobie, i robić wszystko pod jej dyktando ;/

Mysiorek · Postautor: **Mysiorek** » 21 mar 2006, 19:27

Bash pisze:Nie ma jak to całkowicie podpożądkować się drugiej osobie, i robić wszystko pod jej dyktando ;/

Wtedy widzimy, że coś nie gra. Widzimy egoizm partnera (oczywista jeśli nie zaślepliśmy

). Więc jeśli pojawia się egoizm (czyjkolwiek) - jest źle.
Czy się mylę?

Bash pisze:własne zdanie - jak najbardziej.

Jak daleko leży "własne zdanie" od egoizmu?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 22:34

Mysiorek pisze:Jak daleko leży "własne zdanie" od egoizmu?

Pomiędzy tym jest przysłowiowa "cieńka czerwona linia", która nie trudno przekroczyc.
Własne zdanie jest bardzo ważne w zwiazku, po każdej ze stron.
Egoizm cechuje się myslą tylko o własnej osobie, bez pogladu na innych. Natomiast "własne zdanie": myslą o sobie, ale także o innych. Z równowąznym uzwglądnieniem oby dwu stron.

Koko · Postautor: **Koko** » 21 mar 2006, 22:45

Bash pisze:Egoizm cechuje się myslą tylko o własnej osobie, bez pogladu na innych

Czy ja wiem. ...
Czym jest egoizm? Czy zamyka się w klamrach "myślę o sobie" i nic więcej? A dlaczego druga strona miałaby pewnych spraw nie zrozumieć. Na przykład. I jeśli nie zrozumie- też egoizm?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 23:08

http://pl.wikipedia.org/wiki/Egoizm

Koko pisze: A dlaczego druga strona miałaby pewnych spraw nie zrozumieć.

Nie wszystko się rozumi na "już".
Egoizm jest nadmiernym mysleniem o sobie, swoich potrzebach, bez względu na innych. JA mogę czegos nie rozumieć, ale mam na uwadze czyjeś dobro. To są dwie całkiem inne rzeczy.

Mysiorek · Postautor: **Mysiorek** » 21 mar 2006, 23:16

Bash pisze:Egoizm jest nadmiernym mysleniem o sobie, swoich potrzebach, bez względu na innych.

Czyli nie jest możliwa miłość dwojga egoistów?
Albo - miłość leczy z egoizmu

Ale żeby ona zaistaniała powinniśmy postępowac egoistycznie (mimo wszystko poznając kogoś)?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 23:22

Mysiorek, po rozmowach z Tobą chyba pójdę na filozofię

Mysiorek pisze:Czyli nie jest możliwa miłość dwojga egoistów?

Moim zdaniem nie jest możliwa.

Mysiorek pisze:Albo - miłość leczy z egoizmu

Albo go pogłębia, często w parze z egoizmem idzie także narcymz - umiłowanie swojego piękna. Oby dwie postawy niewiele sie różnią od siebie.

Mysiorek pisze:Ale żeby ona zaistaniała powinniśmy postępowac egoistycznie

W poczatkowej fazie, egoizm jest paradoksalnie dobra cechą. później musimy sie go wystrzegać.

Koko · Postautor: **Koko** » 21 mar 2006, 23:26

Bash pisze:Egoizm jest nadmiernym mysleniem o sobie, swoich potrzebach, bez względu na innych

A nie można mieć względu na innych i własne potrzeby?

Mysiorek pisze:Czyli nie jest możliwa miłość dwojga egoistów?

Mysiorek pisze:miłość leczy z egoizmu

No albo. Tylko czym ten egoizm jest

Ponawiam pytanie.

[ Dodano: 2006-03-21, 23:30 ]

Bash pisze:Moim zdaniem nie jest możliwa.

Dlaczego?
Bo jak egoista to od razu ma Cię... ?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 23:30

Koko pisze:A nie można mieć względu na innych i własne potrzeby?

Bash pisze:Egoizm cechuje się myslą tylko o własnej osobie, bez pogladu na innych. Natomiast "własne zdanie": myslą o sobie, ale także o innych.

Mysle, ze jasne.

No albo. Tylko czym ten egoizm jest
Ponawiam pytanie.

odp...

Bash pisze:Egoizm jest nadmiernym mysleniem o sobie, swoich potrzebach, bez względu na innych.

Koko · Postautor: **Koko** » 21 mar 2006, 23:34

A czy według Ciebie, jeśli być egoistą.. to być nim w 100 % , bez "ale"?
A może.. jeśli istnieje "ale" to już nie egoizm, a własne zdanie?

Poza tym, dlaczego miłość dwóch egoistów istnieć nie może?

Mysiorek · Postautor: **Mysiorek** » 21 mar 2006, 23:49

Koko pisze:Poza tym, dlaczego miłość dwóch egoistów istnieć nie może?

Może. I może być zajebiście ciekawy taki związek, jak "Mr. & Mrs. Smith"

Bash pisze:W poczatkowej fazie, egoizm jest paradoksalnie dobra cechą. później musimy sie go wystrzegać.

A może zachować te 2 różne śwaity nienaruszonym i DODATKOWO budować własny- wspólny?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 23:49

Koko pisze:oza tym, dlaczego miłość dwóch egoistów istnieć nie może?

Jetes zapatrzona tylko na swoje potrzeby, nie widzisz tego u drugiej osoby. Chyba, ze para egoistów jest w stanie sie zminić i nawzajem uzupełnić, w tedy już jest inna rozmowa.

Koko pisze:A czy według Ciebie, jeśli być egoistą.. to być nim w 100 % ,

Takich ludzi nie ma. Nie ma 100% egoistów, taki człowiek nie potrafił by żyć na świecie.

Koko pisze:A może.. jeśli istnieje "ale" to już nie egoizm, a własne zdanie?

Nie. Za pomocą procentów nie da sie definowac ludzkich zachowań. Potrafisz chyba odróżnić egoizm od własnego zdania?

Koko · Postautor: **Koko** » 21 mar 2006, 23:54

Bash pisze:Potrafisz chyba odróżnić egoizm od własnego zdania?

Potrafię. Gdzie powiedziałam, że nie.

Mysiorek pisze:Może.

Mysiorek pisze:A może zachować te 2 różne śwaity nienaruszonym i DODATKOWO budować własny- wspólny?

A Ty (Bash), to, ... potrafisz?

Bash · Postautor: **Bash** » 21 mar 2006, 23:58

Koko pisze:A Ty (Bash), to, ... potrafisz?

Czy potrafię budowac inny swiat w relacjach z partnerką?
Obecnie nie potrafię, bo jestem samotny:P
Nie potrafił bym kreowac kogos kim nie jestem. W każdym "wcieleniu" jestem taka samą osobą, bede egoista w domu - podczas rozmowy z nią także.
To mi już się podstawia pod dwulicowosć.

PS. Nie jestem egoistą, daleko mi do takiej postawy.

Koko · Postautor: **Koko** » 22 mar 2006, 00:03

Ale czy pojąć, że i tak być może potrafisz?

Bash · Postautor: **Bash** » 22 mar 2006, 00:06

Koko pisze:Ale czy pojąć, że i tak być może potrafisz?

Nie potrafie udawac kogos kim nie jestem,w dodatku oszukjąc druga osobę.

Koko · Postautor: **Koko** » 22 mar 2006, 00:08

Bash pisze:Nie potrafie udawac kogos kim nie jestem,w dodatku oszukjąc druga osobę.

Odczep się od siebie. Na chwilkę

On egoista, Ona egoista, a Oni ... ?

Mysiorek · Postautor: **Mysiorek** » 22 mar 2006, 00:09

Bash pisze:Nie potrafił bym kreowac kogos kim nie jestem.

Ejże, to nie tak.
Zachowujesz całego Siebie, ona też całą siebie, a dodatkowym spoiwem jest to co zaczyna Was otaczać. Dwoje egoistów w kokonie miłości

(chyba zostanę Coelhem <hahaha>

)

Czy dla miłości warto ryzykować zniszczenie przyjażni ?

Kto jest online